Monteriggioni

“Però che, come in su la cerchia tonda 
Monteriggioni di torri si corona,
così la proda che 'l pozzo circonda
torregiavan di mezza la persona
li orribili giganti, cui minaccia
Giove del cielo ancora quando tona”

(Dante Alighieri, Inferno Canto XXXI, vv. 40-45)

Dante was zo onder de indruk door de aanblik van de vestingmuren van Monteriggioni, dat hij in zijn La Divina Commedia (De Goddelijke Komedie) de beroemde gelijkenis gebruikte tussen de torens van Monteriggioni en de reuzen geketend rond de kloof van Malebolge. De muren, met hun veertien vierkante torens, hebben een omtrek van 560 meter en het pad van de schildwacht is open voor bezoekers. Monteriggioni werd in de eerste jaren van de 13de eeuw gesticht door de bewoners van Siena. Het werd opgezet aan de noordwestelijke grens, bedoeld om de druk van Florence, de aartsvijand van Siena, te kunnen checken. De stad werd diverse malen belegerd, zelfs voordat de muren waren voltooid. Maar de cirkel van versterkte muren, die eruit ziet als een kroon op de top van een heuvel, heeft de belegeringen altijd weerstaan.

Het fort werd ook omringd door zogenaamde "carbonaie". Dit zijn sloten gevuld met kool die aangestoken konden worden om zo een extra muur van vuur te creëren tegen de aanvallende vijanden.

De stad werd uiteindelijk op 27 april 1554 bezet door troepen uit Florence, maar alleen door het verraad van Captain Zeti, die de stad overgaaf en zo het fort redde, maar niet zijn eigen leven. Nu is Monteriggioni een dorp gelegen rond een centrale plein, omgeven door huizen die nog steeds tuinen en hofjes hebben, welke in het verleden het overleven van de belegerde stad mogelijk makten. Aan een kant van het plein ligt een kleine kerk, Pieve di Santa Maria Assunta.

Il piccolo nucleo urbano si compone di vecchie case e di una grande piazza centrale dove si affaccia la Pieve di Santa Maria Assunta.
A tutt'oggi la piazza è circondata da giardini e orti, molto importanti in passato per permettere la sopravvivenza della popolazione anche in caso di assedio.
Il tracciato circolare delle mura fu ottenuto semplicemente seguendo l'andamento naturale della collina. Per limitare al massimo i punti deboli furono edificate solamente due porte, poste in direzione diametralmente opposta, una rivolta verso Firenze e l'altra verso Siena. Il Castello di Monteriggioni era inoltre circondato dalle cosiddette carbonaie, ovvero fossati pieni di carbone che veniva incendiato per respingere gli assalti dei nemici.